Heej,
Tja, sorry, het wordt steeds moeilijker tijd te maken voor te schrijven...:) Maarrr, ik zal me herpakken.
Bon, het weekend na men laatste blog, was niet verschrikkelijk spannend. Vrijdagavond ben ik met een paar vrienden, vrijwilligers en locals naar het carnaval in wynburg geweest en man, daar kan belgie echt iets van leren. Carnaval is hier een kermis/carnaval/festival. Een beetje van onze kermis, gemengd met een beetje eurofolies (de standjes waren verschillende landen). Superleuk, helemaal onverwacht dat het zo leuk was, dus nog extra leuk.
Zaterdag ben ik dan eindelijk naar de fameuze greenmarket geweest. Ik was de enige vrijwilliger die daar nog niet geweest was, maar ja bon, ik weet dat ik nog al is snel kan besluiten om iets te kopen en aangezien mijn roommate Sara een extra bagage met alleen greenmarketspullen heeft moeten inchecken, leek het mij wijzer daar niet te snel in mijn verblijf hier heen te gaan...Ik had mezelf redelijk goed onder controle en alles bleef bij een portefeuille en een ring! Goed goed!
Na greenmarket ben ik dan door de Gardens naar het south-africamuseum geweest. In de Gardens zaten massaal veel niet schuwe eekhoorns, echt grappige, en een beetje domme, beestjes. Het museum ging over de (verschillende) zuid-afrikaanse culturen, over muurtekeningen, over de beesten hier en over de natuur...Heel interessant, maar iets te groot voor mij persoonlijk. Na 1,5u in een museum heb ik het wel gezien. 's Avonds hebben we dan Ludivines verjaardag gevierd. Echt leuke avond, met als gevolg dat de meesten onder ons de volgende dag alleen geinteresseerd waren in op het strand liggen. Dus dan zijn we met zen allen naar Camps Bay gegaan, echt een dikke nekkenstrand, maar supermooi.
Maandag ben ik dan beginnen werken op een andere dienst in het ziekenhuis. De palliatieve. Ik 'speel' nu met aidsbabies, en meningitisbabies en dat is het zo'n beetje...Het enige stomme is dat iedereen daar vroeg of laat gaat sterven en dat je dat weet. Het leuke is dat je de kindjes nog een leuke tijd bezorgd...Ik weet het nog niet zeker, maar tot nu toe weegt het leuke zwaarder door dan het stomme en ik hoop dat dat zo blijft...
Mijn kindje dat in de E-ward was en dat ik dacht dat naar huis was, was hier ook. Heel leuk, maar ook stom...Hij had nierproblemen, dacht ik, maar blijkbaar ook iets anders. Bon, ik heb een hele week leuk met hem gespeeld, vrijdag nog voetbal :), maar nu is hij niet meer. Dat is redelijk hard. Ik kwam maandag aan in het ziekenhuis, met al zijn favoriete speeltjes en ging naar zijn kamer, maar ja, daar was hij dus niet meer...Het ergste van al was dat hij tegen iedereen zei dat ik zijn mama was, want ja, niet alle ouders zijn daar voor hun kindjes, weg of dood, dat weet je nooit.
Een ander kindje, naar schatting 3 maanden, kwam binnen, geen ouders, geen naam, geen kleren, alleen heel heel ziek...Niet eens meer wenen. Vanmorgen kon ik ze niet vinden, en het spijt me zeer, maar ik heb echt niet gevraagd waar ze was. Hoop doet leven...?
Leuke dingen genoeg ook. De surfschool houdt mij mentaal een beetje in evenwicht. Vorige week had Arthur een waterbestendig fototoestel meegenomen en hadden we leuke fotos gemaakt. Al de jongens wilden een foto van mij, haha!! Echt zo'n schatten, ni normaal...
Het weekend was weer druk en leuk. Vrijdag opnieuw een huisfeestje bij Oriel. Altijd gezellig.
Zaterdag ben ik dan met Ludivine naar Boulders Beach geweest, naar de pinguins dus. En echt waar, pinguins zijn echt de meest absurde dieren ter wereld. Laat dat een feit zijn...
Zaterdagavond waren Ludi en ik VIPs bij de opening van een nieuwe bar, jaja, connecties en hebben we andere clubeigenaars ontmoet...Geen inkom betalen meer voor ons ;)
Zondag hebben Ludi en ik dan een hele dag gezocht naar een italiaans restaurant, want man, spagetti, dat mis ik, en er 1 gevonden! Verder braaf naar huis gegaan...
Tot iets sneller!
Kus kus
dinsdag 10 maart 2009
dinsdag 17 februari 2009
te veel
Hoe langer ik hier ben, hoe moeilijker het wordt tijd te maken voor men blog, sorry daarvoor, maar ik doe men best!
Vorige week dinsdag ben ik hier naar de film geweest! Zalige ervaring, de grootste filmzaal hier is zo groot als een groot cafe in belgie! En inkom is 33 rant, dat is dus ongeveer 2,5 euro. Ik heb mijn nieuwe vrienden bij die gelegenheid voorgesteld aan de andere vrijwilligers en nu kunnen we allemaal gebruik maken van de wetenschap van echt cape towniers...
Woensdag kwam ik onderweg naar muizenberg Mysfheeq tegen, 1 van de surfboys. Hij was echter al lang niet meer geweest en ik vroeg hem waarom. Verontwaardigd antwoordde hij dat ik hem had gezegd dat hij naar school moest gaan en dat hij dat dus deed nu. Maar daardoor kon hij niet surfen, want na school maakt hij zijn huiswerk. Toen zei ik dat hij dan maar elke vrijdag moest komen, want hij kan zijn huiswerk van vrijdag in het weekend maken, toch? Daarop zei hij dat dit een goed plan was en dat hij het zou vragen aan zijn mama.
Donderdag ben ik Lutho gaan bezoeken in het ziekenhuis. Lutho was Jackies vriendje toen ze nog heir was. Hij is 5 jaar, ligt 2 jaar in het ziekenhuis met kanker en krijgt nooit bezoek...Een schat van kereltje. Die dag mocht Demi, een neisje van 4 met kanker naar huis terugkeren! Geweldig, zou je denken, maar Demi is nog steeds daar...Wachtende tot iemand haar komt halen...Ze draagt al heel de week een mooi roze jurkje, vraagt elke ochtend om haar haar mooi in vlechtjes te doen voor 'wanneer mama komt', maar de vraag is of mama komt. Ze blijft hopen, maar de weeshuizen in de buurt zijn al gecontacteerd. Heej, mams en paps, nu besef ik hoe geweldig het is om ouders te hebben...Dank u!
Donderdagmiddag in de surfschool kwamen de meisjes van Capricorn surfen. Elke dinsdag en donderdag vanaf nu komen er kinderen van een 'underpriviledged' school. 5. Zij worden gebracht door een leraar die ons project steunt en het een goed initiatief vindt om de kinderen van de straat te houden. Na de surfles wandelt de leraar hen naar huis. Zij zijn minder straatkinderen dan mijn echte surfkids, maar leven ook in de township Capricorn. En dat het geen lieverdjes zijn werd ons meteen vrij cru duidelijk gemaakt. Na de surfles en na het omkleden, bleken Arthur, mijn medeleraar uit Ierland, zijn GSM en portefeuille spoorloos verdwenen. En nochtans, de kinderen zijn alleen onder toezicht van mij of mijn collega's binnengeweest. Nu ja, tzijn professionals...De enige troost is dat er een familie waarschijnlijk een hele week goed kan eten van Arthurs GSM en geld...
Trouwens, bij deze, ik verdien een applaus vind ik! Ik ben echt 1 van de enige vrijwilligers die er in geslaagd is om niets kwijt te doen of te laten stelen in de maand dat ik hier ben. Gevaarlijk om het zo te zeggen, maar ik ben er trots op!
Vrijdag was Myspheeq in de surfschool! Vanaf nu kont hij terug elke vrijdag! En een knuffel dat ik heb gehad, echt gigantisch. Je kan je niet voorstellen hoe het voelt zo geaprecieerd te worden door 1 van de jongens daar, en nog minder hoe het voelt om te weten dat jijzelf een beetje hebt geholpen om 1 van die jongens op het goede spoor te krijgen. Nu hopen dat hij daar blijft!
Vrijdagavond was er een jeugdavond georganiseerd door de Kerk die HIER echt haar best doet voor de minderbedeelden. De kinderen werden door Mandy allemaal naar de Kerk in Cape Town gebracht waar er dan muziek werd gedraaid en de jongens eten kregen. Heel goed initiatief, zo worden kinderen op een leuke, ontspannen manier in contact gebracht met geloof. En geloof hier is levensnoodzaqkelijk. Het houdt mensen tegen op crimineel gebied en het stimuleert ze om te overleven...
Zaterdag heb ik echt niets gedaan...Kan gebeuren...Een dagje strand en 's avonds belachelijk vroeg men bed in...ZALIG!
Zondag ben ik 's ochtends zelf naar de Kerk geweest...Als je je kinderen stimuleert om te gaan, moet je zelf natuurlijk ook je kop laten zien. De Kerk hier is zeer interactief, meer een groot gesprek. Veel leuker om naar de mis te gaan! In de namiddag ben ik dan naar een echte gettho-basketbalmatch geweest met Marc en zen vrienden. 49 negers en ik, haha. Op 1 veld waren er mensen basketbal aant spelen, op het andere veld stond een muziekinstallatie met alleen hiphop en RnB muziek, drank in frigoboxen en mensen hingen daar rond. Heel grappig, echt een typische filmscene. Ik voelde me wel echt bekeken met men wit velleke dat voor mij al redelijk bruin is. Maar daaraan zie je dat de apartheid hier nog steeds niet over is. Zwart en blank leven langs elkaar, absoluut niet met elkaar. Zonder Marc, Patrick, Roy en die mannen zou ik zonder pardon geweigerd worden in het beste geval...
Daarna ben ik met die hele groep uiteten geweest. En die meisjes dat daar waren, zijn echt heel vijandig tegen mij. Vriendinnen maken die gekleurd zijn is een vrij onmogelijke opdracht, zij beschouwen mij echt als een gigantische rivale, dus ik ben hier gedoemd met jongens op te trekken! Ma bon, voor de racisten onder ons, het voelt echt niet leuk om anders behandeld te worden omwille van je huidskleur. Neem het van mij aan...
Maandag ben ik verliefd geworden op Okha in het ziekenhuis. Het leeftijdsverschil is nogal groot, hij is maar 2 jaar. En we kunnen niet echt communiceren; hij spreekt xcosa, maar tis een engeltje. Zijn nieren werken niet meer, maar toch blijft hij lachen en gedraagt hij zich echt groot. Als de verpleegsters komen voor zijn dagelijkse prikje, geeft hij zijn armpje al zelf aan en vertrekt geen spier, in tegenstelling tot andere kindjes hier. Zo'n moedig klein ding, als zijn mama hem niet komt halen, neem ik hem mee!
Op de surfschool waren maandag alleen Jason en Virgil aanwezig. Arthur had een dag vrij genomen dus waren ook alleen Brian en ik daar. Na het surfen zijn we dan een ijsje gaan eten met de jongens. Virgils eerste ijsje, Jasons tweede! Ze kozen dan ook rumijs wat we natuurlijk niet hebben gegeven! De vrouw in het ijssalon weigerde hen eerst toegang, totdat we eindelijk duidelijk kregen gemaakt dat zij onze kleine vriendjes waren. Toen ze aan Virgil 'potje of hoorntje' vroeg, keek hij heel bezorgd naar mij en zei ' maar ik wil een ijsje...' echt op een heel schattige toon. Daarna zijn we met ze buiten gaan zitten tot hun ijsje op was, anders wordt dat zeker en vast gestolen door 1 van de grotere jongens.
Voor de rest was woensdag een heel bijzondere dag. Jason was aan het lachen. Echt heel hard en heel onbezonnen. Jason is 1 van onze grootste zorgen. Hij heeft verschrikkelijk veel meegemaakt en is zeer gevoelig. Altijd bezorgd, helemaal geen kind meer in zijn hoofd. Maar woensdag tijdens de surfles ging hij helemaal los. Lachen, lachen, lachen...Hij kon amper stoppen. Super omdat te zien...
Woensdagavond was dan weer een 'social' voor alle vrijwilligers, maar twas echt ni leuk, eigenlijk...Zeker niet toen Noelle met haar stilletohakken opzijsprong voor iemand die viel en daarbij haar hak in mijn voet boorde...Ik eis een verbod op stilletohakken vanaf nu. Levensgevaarlijk. Ik loop nog altijd mank, men voet ziet blauw en gisteren kon ik gewoon niks! Ik heb echt de saaiate dag van men leven gehad, mijn god. Binnen liggen met men voet omhoog, door een dwaze hak! Jaja, ik wist dat ik hier voorzichtig moest zijn, maar op dit soort aanvallen had ik niet gerekend.
Bon, dit is zo'n beetje alles. denk ik...
Amuseer jullie daar nog, ik ga gaan surfen, haha!
Evelien
Vorige week dinsdag ben ik hier naar de film geweest! Zalige ervaring, de grootste filmzaal hier is zo groot als een groot cafe in belgie! En inkom is 33 rant, dat is dus ongeveer 2,5 euro. Ik heb mijn nieuwe vrienden bij die gelegenheid voorgesteld aan de andere vrijwilligers en nu kunnen we allemaal gebruik maken van de wetenschap van echt cape towniers...
Woensdag kwam ik onderweg naar muizenberg Mysfheeq tegen, 1 van de surfboys. Hij was echter al lang niet meer geweest en ik vroeg hem waarom. Verontwaardigd antwoordde hij dat ik hem had gezegd dat hij naar school moest gaan en dat hij dat dus deed nu. Maar daardoor kon hij niet surfen, want na school maakt hij zijn huiswerk. Toen zei ik dat hij dan maar elke vrijdag moest komen, want hij kan zijn huiswerk van vrijdag in het weekend maken, toch? Daarop zei hij dat dit een goed plan was en dat hij het zou vragen aan zijn mama.
Donderdag ben ik Lutho gaan bezoeken in het ziekenhuis. Lutho was Jackies vriendje toen ze nog heir was. Hij is 5 jaar, ligt 2 jaar in het ziekenhuis met kanker en krijgt nooit bezoek...Een schat van kereltje. Die dag mocht Demi, een neisje van 4 met kanker naar huis terugkeren! Geweldig, zou je denken, maar Demi is nog steeds daar...Wachtende tot iemand haar komt halen...Ze draagt al heel de week een mooi roze jurkje, vraagt elke ochtend om haar haar mooi in vlechtjes te doen voor 'wanneer mama komt', maar de vraag is of mama komt. Ze blijft hopen, maar de weeshuizen in de buurt zijn al gecontacteerd. Heej, mams en paps, nu besef ik hoe geweldig het is om ouders te hebben...Dank u!
Donderdagmiddag in de surfschool kwamen de meisjes van Capricorn surfen. Elke dinsdag en donderdag vanaf nu komen er kinderen van een 'underpriviledged' school. 5. Zij worden gebracht door een leraar die ons project steunt en het een goed initiatief vindt om de kinderen van de straat te houden. Na de surfles wandelt de leraar hen naar huis. Zij zijn minder straatkinderen dan mijn echte surfkids, maar leven ook in de township Capricorn. En dat het geen lieverdjes zijn werd ons meteen vrij cru duidelijk gemaakt. Na de surfles en na het omkleden, bleken Arthur, mijn medeleraar uit Ierland, zijn GSM en portefeuille spoorloos verdwenen. En nochtans, de kinderen zijn alleen onder toezicht van mij of mijn collega's binnengeweest. Nu ja, tzijn professionals...De enige troost is dat er een familie waarschijnlijk een hele week goed kan eten van Arthurs GSM en geld...
Trouwens, bij deze, ik verdien een applaus vind ik! Ik ben echt 1 van de enige vrijwilligers die er in geslaagd is om niets kwijt te doen of te laten stelen in de maand dat ik hier ben. Gevaarlijk om het zo te zeggen, maar ik ben er trots op!
Vrijdag was Myspheeq in de surfschool! Vanaf nu kont hij terug elke vrijdag! En een knuffel dat ik heb gehad, echt gigantisch. Je kan je niet voorstellen hoe het voelt zo geaprecieerd te worden door 1 van de jongens daar, en nog minder hoe het voelt om te weten dat jijzelf een beetje hebt geholpen om 1 van die jongens op het goede spoor te krijgen. Nu hopen dat hij daar blijft!
Vrijdagavond was er een jeugdavond georganiseerd door de Kerk die HIER echt haar best doet voor de minderbedeelden. De kinderen werden door Mandy allemaal naar de Kerk in Cape Town gebracht waar er dan muziek werd gedraaid en de jongens eten kregen. Heel goed initiatief, zo worden kinderen op een leuke, ontspannen manier in contact gebracht met geloof. En geloof hier is levensnoodzaqkelijk. Het houdt mensen tegen op crimineel gebied en het stimuleert ze om te overleven...
Zaterdag heb ik echt niets gedaan...Kan gebeuren...Een dagje strand en 's avonds belachelijk vroeg men bed in...ZALIG!
Zondag ben ik 's ochtends zelf naar de Kerk geweest...Als je je kinderen stimuleert om te gaan, moet je zelf natuurlijk ook je kop laten zien. De Kerk hier is zeer interactief, meer een groot gesprek. Veel leuker om naar de mis te gaan! In de namiddag ben ik dan naar een echte gettho-basketbalmatch geweest met Marc en zen vrienden. 49 negers en ik, haha. Op 1 veld waren er mensen basketbal aant spelen, op het andere veld stond een muziekinstallatie met alleen hiphop en RnB muziek, drank in frigoboxen en mensen hingen daar rond. Heel grappig, echt een typische filmscene. Ik voelde me wel echt bekeken met men wit velleke dat voor mij al redelijk bruin is. Maar daaraan zie je dat de apartheid hier nog steeds niet over is. Zwart en blank leven langs elkaar, absoluut niet met elkaar. Zonder Marc, Patrick, Roy en die mannen zou ik zonder pardon geweigerd worden in het beste geval...
Daarna ben ik met die hele groep uiteten geweest. En die meisjes dat daar waren, zijn echt heel vijandig tegen mij. Vriendinnen maken die gekleurd zijn is een vrij onmogelijke opdracht, zij beschouwen mij echt als een gigantische rivale, dus ik ben hier gedoemd met jongens op te trekken! Ma bon, voor de racisten onder ons, het voelt echt niet leuk om anders behandeld te worden omwille van je huidskleur. Neem het van mij aan...
Maandag ben ik verliefd geworden op Okha in het ziekenhuis. Het leeftijdsverschil is nogal groot, hij is maar 2 jaar. En we kunnen niet echt communiceren; hij spreekt xcosa, maar tis een engeltje. Zijn nieren werken niet meer, maar toch blijft hij lachen en gedraagt hij zich echt groot. Als de verpleegsters komen voor zijn dagelijkse prikje, geeft hij zijn armpje al zelf aan en vertrekt geen spier, in tegenstelling tot andere kindjes hier. Zo'n moedig klein ding, als zijn mama hem niet komt halen, neem ik hem mee!
Op de surfschool waren maandag alleen Jason en Virgil aanwezig. Arthur had een dag vrij genomen dus waren ook alleen Brian en ik daar. Na het surfen zijn we dan een ijsje gaan eten met de jongens. Virgils eerste ijsje, Jasons tweede! Ze kozen dan ook rumijs wat we natuurlijk niet hebben gegeven! De vrouw in het ijssalon weigerde hen eerst toegang, totdat we eindelijk duidelijk kregen gemaakt dat zij onze kleine vriendjes waren. Toen ze aan Virgil 'potje of hoorntje' vroeg, keek hij heel bezorgd naar mij en zei ' maar ik wil een ijsje...' echt op een heel schattige toon. Daarna zijn we met ze buiten gaan zitten tot hun ijsje op was, anders wordt dat zeker en vast gestolen door 1 van de grotere jongens.
Voor de rest was woensdag een heel bijzondere dag. Jason was aan het lachen. Echt heel hard en heel onbezonnen. Jason is 1 van onze grootste zorgen. Hij heeft verschrikkelijk veel meegemaakt en is zeer gevoelig. Altijd bezorgd, helemaal geen kind meer in zijn hoofd. Maar woensdag tijdens de surfles ging hij helemaal los. Lachen, lachen, lachen...Hij kon amper stoppen. Super omdat te zien...
Woensdagavond was dan weer een 'social' voor alle vrijwilligers, maar twas echt ni leuk, eigenlijk...Zeker niet toen Noelle met haar stilletohakken opzijsprong voor iemand die viel en daarbij haar hak in mijn voet boorde...Ik eis een verbod op stilletohakken vanaf nu. Levensgevaarlijk. Ik loop nog altijd mank, men voet ziet blauw en gisteren kon ik gewoon niks! Ik heb echt de saaiate dag van men leven gehad, mijn god. Binnen liggen met men voet omhoog, door een dwaze hak! Jaja, ik wist dat ik hier voorzichtig moest zijn, maar op dit soort aanvallen had ik niet gerekend.
Bon, dit is zo'n beetje alles. denk ik...
Amuseer jullie daar nog, ik ga gaan surfen, haha!
Evelien
maandag 9 februari 2009
vrienden!
Hoi daar!
Ik heb zuid-afrikaanse vrienden gemaakt! En dat is geweldig! Eigenlijk zijn ze congolees en zambiaans, maar ze wonen in kaapstad en hebben een auto! Groot feest!
Op 1 van mijn avondjes uit had ik een jongen, Marc, leren kennen. Vorige week donderdag was die dan naar mijn surflessen komen kijken en daarna zijn we iets gaan drinken. 's Avonds was er een afscheidsfeestje voor Claartje die vrijdag vertrokken is. Marc en zijn vrienden zijn mij komen ophalen en meegegaan. Heel leuk, want het meeste geld gaat hier naar taxi's wegens het gevaar.
Na het feestje, tegen 23u ofzo, hebben zij mij en Noelle teruggebracht, maar we zijn dan via Chapmans Peak gereden. Gigantisch mooi! Heel Cape Town van wat hoger zien is echt geweldig...
Vrijdag is ons Projects Abroad kantoor dan beroofd: computers, identiteitskaarten, ... Niet zo goed! En jammer, heel jammer...
Zaterdag ben ik dan met 6 van de meisjes naar het strand gegaan, tot 'SHARKALARM', opnieuw, haha!
Nadien zijn Marc en zijn vrienden mij komen ophalen (jeej, gratis taxi) voor een fantastische avond! Alle vrijwilligers zijn jaloers op mijn sociaal zijn en mijn vermogen der de juiste mensen uit te pikken! Haha!
Eerst zijn we naar een house-warmingparty gegaan van 1 van de vrienden, daarna door naar een BBQ op het dak van een appartement! Fantastisch! Ni normaal! Echt te gek!
Daarna naar long street om de andere vrijwilligers jaloers te maken :)
Zondag ben ik dan met Marc, Aquil en Tess, ja opnieuw mijn vrienden, helemaal naar Hermanus gereden. Ongeveer 2,5uur rijden. Fantastsich, opnieuw! Op de heenweg zijn we gestopt aan 1 of ander verborgen strandje, dan Hermanus en op de terugweg een haventje aangedaan! Nog nooit zoveel moois gezien op 1 dag! De truc voor de mooiheid van een land te ontdekken is natuurlijk vrienden maken...
Jaja, ik wil hier niet meer weg...
Ik ben onderweg naar hier ook voor de eerste keer bedreigd, maar dat was ni slim van de jongen/man in kwestie, want ik was niet goed gezind en heb gewoon lopen schelden, in 't engels, en ben doorgelopen...Tjaja...
Voor de rest, ik hou van de surfschool en het ziekenhuis, daar sla ik me door...
Groetjes van de meid-die-hier-wil-blijven
Ik heb zuid-afrikaanse vrienden gemaakt! En dat is geweldig! Eigenlijk zijn ze congolees en zambiaans, maar ze wonen in kaapstad en hebben een auto! Groot feest!
Op 1 van mijn avondjes uit had ik een jongen, Marc, leren kennen. Vorige week donderdag was die dan naar mijn surflessen komen kijken en daarna zijn we iets gaan drinken. 's Avonds was er een afscheidsfeestje voor Claartje die vrijdag vertrokken is. Marc en zijn vrienden zijn mij komen ophalen en meegegaan. Heel leuk, want het meeste geld gaat hier naar taxi's wegens het gevaar.
Na het feestje, tegen 23u ofzo, hebben zij mij en Noelle teruggebracht, maar we zijn dan via Chapmans Peak gereden. Gigantisch mooi! Heel Cape Town van wat hoger zien is echt geweldig...
Vrijdag is ons Projects Abroad kantoor dan beroofd: computers, identiteitskaarten, ... Niet zo goed! En jammer, heel jammer...
Zaterdag ben ik dan met 6 van de meisjes naar het strand gegaan, tot 'SHARKALARM', opnieuw, haha!
Nadien zijn Marc en zijn vrienden mij komen ophalen (jeej, gratis taxi) voor een fantastische avond! Alle vrijwilligers zijn jaloers op mijn sociaal zijn en mijn vermogen der de juiste mensen uit te pikken! Haha!
Eerst zijn we naar een house-warmingparty gegaan van 1 van de vrienden, daarna door naar een BBQ op het dak van een appartement! Fantastisch! Ni normaal! Echt te gek!
Daarna naar long street om de andere vrijwilligers jaloers te maken :)
Zondag ben ik dan met Marc, Aquil en Tess, ja opnieuw mijn vrienden, helemaal naar Hermanus gereden. Ongeveer 2,5uur rijden. Fantastsich, opnieuw! Op de heenweg zijn we gestopt aan 1 of ander verborgen strandje, dan Hermanus en op de terugweg een haventje aangedaan! Nog nooit zoveel moois gezien op 1 dag! De truc voor de mooiheid van een land te ontdekken is natuurlijk vrienden maken...
Jaja, ik wil hier niet meer weg...
Ik ben onderweg naar hier ook voor de eerste keer bedreigd, maar dat was ni slim van de jongen/man in kwestie, want ik was niet goed gezind en heb gewoon lopen schelden, in 't engels, en ben doorgelopen...Tjaja...
Voor de rest, ik hou van de surfschool en het ziekenhuis, daar sla ik me door...
Groetjes van de meid-die-hier-wil-blijven
dinsdag 3 februari 2009
wijnweekend en red cross
Hoi daar!
Nog steeds levend! en genietend!
Vrijdagavond, namiddag eigenlijk zijn we dus met zen allen vertrokken richting Stellenbosch. Stellenbosch is een beetje te vergelijken met Leuven eigenlijk, namelijk een studentenstad en niet zo heel groot. Je kan je dus wel voorstellen dat we het daar naar onze zin hebben gehad.
Vrijdagavond was het afscheidsbraai voor Claartje. Een BBQ dus, zeer gezellig! Daarna zijn we met zen allen naar een of andere hippe keet geweest, maar niet laat, want zaterdag moesten we vertrekkensklaar staan om 10u...voor de wijntour!
We zijn in 4 wineyards geweest en kregen overal 5 wijnen te proeven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet echt meer weet van wijnen nu, maar gezellig was het wel! En dat is het belangrijkste!
's Avonds zijn we pizza-pasta gaan eten en dan hebben we nog een poging ondernomen om iets te gaan drinken, maar dat was er teveel aan...Dus tegen 12u lagen we allemaal braaf in ons bedjem uitgezonderd 2 fransen, maar die zijn wijn gewend!
Zondag zijn we dan teruggekomen en hopla...richting Camps Bay! Dat is nu is echt het zaligste strand ter wereld! Wit, palmbomen, ... Maar water kouder dan de Noordzee. Ni normaal!
's Avonds natuurlijk weer naar Gold Fish! mmm, zo leuk!
Maandag was een gewoon dagje. Niet echt iets speciaals, behalve de aankomst van een frans meisje dat geen woord engels spreekt!
Vandaag ben ik dan eindelijk naar het red cross childrens hospital gegaan. Ook echt schrijnend. Ik was op de kankerafdeling. Kindjes van 2-3 jaar, echt aan het afzien. Geen familie en dergelijke... Ik moet ook heel hard opletten daar voor HIV en TBC besmettingen. Na elk kindje moet ik men handen ontsmetten en man, ziekenhuizen zijn echt men ding niet! Nu ja, ik ga weer veel ervaringen opdoen. Alleen hoop ik dat er niet teveel kindjes sterven terwijl ik daar ben, want dan ga ik het heel moeilijk hebben, denk ik...
Na men voormiddagen in het red cross ga ik dan surfen met men boys. Nog altijd geweldig! Zo'n schatjes! Ni normaal! Kleine duiveltjes en zo'n engeltjes als ze je graag hebben. Fantastisch als je aankomt en je krijgt een knuffel van 1 van die mannen. Of als je neerzit en ze komen op je schoot zitten met hun hoofd tegen je schouder... Elk van die mannen verdient een beter leven! Echt waar!
Groeten!
Btw; als je oude wetsuits kan vastkrijgen, bezorg ze aan mijn mama! Elke wetsuit is een jongetje meer dat kan komen surfen!
Nog steeds levend! en genietend!
Vrijdagavond, namiddag eigenlijk zijn we dus met zen allen vertrokken richting Stellenbosch. Stellenbosch is een beetje te vergelijken met Leuven eigenlijk, namelijk een studentenstad en niet zo heel groot. Je kan je dus wel voorstellen dat we het daar naar onze zin hebben gehad.
Vrijdagavond was het afscheidsbraai voor Claartje. Een BBQ dus, zeer gezellig! Daarna zijn we met zen allen naar een of andere hippe keet geweest, maar niet laat, want zaterdag moesten we vertrekkensklaar staan om 10u...voor de wijntour!
We zijn in 4 wineyards geweest en kregen overal 5 wijnen te proeven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet echt meer weet van wijnen nu, maar gezellig was het wel! En dat is het belangrijkste!
's Avonds zijn we pizza-pasta gaan eten en dan hebben we nog een poging ondernomen om iets te gaan drinken, maar dat was er teveel aan...Dus tegen 12u lagen we allemaal braaf in ons bedjem uitgezonderd 2 fransen, maar die zijn wijn gewend!
Zondag zijn we dan teruggekomen en hopla...richting Camps Bay! Dat is nu is echt het zaligste strand ter wereld! Wit, palmbomen, ... Maar water kouder dan de Noordzee. Ni normaal!
's Avonds natuurlijk weer naar Gold Fish! mmm, zo leuk!
Maandag was een gewoon dagje. Niet echt iets speciaals, behalve de aankomst van een frans meisje dat geen woord engels spreekt!
Vandaag ben ik dan eindelijk naar het red cross childrens hospital gegaan. Ook echt schrijnend. Ik was op de kankerafdeling. Kindjes van 2-3 jaar, echt aan het afzien. Geen familie en dergelijke... Ik moet ook heel hard opletten daar voor HIV en TBC besmettingen. Na elk kindje moet ik men handen ontsmetten en man, ziekenhuizen zijn echt men ding niet! Nu ja, ik ga weer veel ervaringen opdoen. Alleen hoop ik dat er niet teveel kindjes sterven terwijl ik daar ben, want dan ga ik het heel moeilijk hebben, denk ik...
Na men voormiddagen in het red cross ga ik dan surfen met men boys. Nog altijd geweldig! Zo'n schatjes! Ni normaal! Kleine duiveltjes en zo'n engeltjes als ze je graag hebben. Fantastisch als je aankomt en je krijgt een knuffel van 1 van die mannen. Of als je neerzit en ze komen op je schoot zitten met hun hoofd tegen je schouder... Elk van die mannen verdient een beter leven! Echt waar!
Groeten!
Btw; als je oude wetsuits kan vastkrijgen, bezorg ze aan mijn mama! Elke wetsuit is een jongetje meer dat kan komen surfen!
vrijdag 30 januari 2009
vooral ontspanning...
Hoi daar,
Sinds maandag is er niet zo heel veel meer gebeurd. Dinsdag was een doodnormale dag. 's Morgens een beetje rondgereisd met de trein en minibus om zo plaatsen te zien waar ik nog niet geweest ben hier in de buurt. In de namiddag ben ik dan gaan zwemmen met de kids. Het water was echt verschrikkelijk wild en surfen was onmogelijk voor hun. (Voor mij ook.) Dinsdagavond ben ik dan iets gaan drinken in de cubanas in Newelands, een beetje de vaste Projects Abroadbar. Maar ja, laat kan ik het niet maken aangezien ik sinds deze week altijd om 23u moet thuis zijn!
Het gevolg van mijn 'curview' is dat ik dus altijd verschrikkelijk vroeg wakker ben. Donderdag deed ik mijn oogjes al open om 6u00! Ik ben dan maar met Sara, men roommate, meegegaan naar de creche waar zij werkt van 08.00 tot 14.00. Dit creche ligt in een sloppenwijk, Capricorn, en ook al mijn surfjongens wonen daar. Echt een gigawijk. Die moeders die hun kindjes daar komen afzetten zijn vaak erg jong, mijn leeftijd of jonger, maar wel al ne kleine v 4 jaar. Bon, die sloppenwijk is echt een mengeling van normale, arme mensen en echte misdadigers. Ik mag daar absoluut niet alleen rondlopen, maar de juffrouwen in de creche (eigenlijk een kleuterschool) zijn ook allemaal sloppenwijkbewoners. Ah btw, voor de leerkrachten onder ons: een klasje bestaat uit een kleine 20-tal kinderen, valt goed mee, maar 1 klaslokaal wordt gedeeld door de 3 kleuterklassen. In 1 lokaal van ons zitten dus een 56-tal kindjes! Het was heel leuk daar is een dagje mee te helpen, maar eigenlijk stelt het echt niets voor. Het is meer een opvang dan dat de kinderen echt iets bijgebracht wordt, maar goed, ze zijn tenminste ergens veilig en de mama's kunnen eventueel gaan werken.
Als je die sloppenwijk binnenrijdt, staan er trouwens overal mensen langs de straatkanten, te wachten tot iemand het oppikt voor een dagje te werken, heel gek!
Gisteren, donderdag, ben ik dan op stap geweest in Cape Town, Long Street. Echt te gek daar. De ene bar naast de andere, en restaurants overal. Ik krijg daar een Amerika gevoel bij. Twas alleen Marloes, Jackie en ik.
Morgen vertrekt Jackie al naar huis, wat echt suuuperjammer is, want van alle mensen hier, schiet ik het beste op met haar.
Maar... Philadelphia, here I come! ( Jackie is v daar)
Nu vertrek ik op kaas-en wijnweekend met alle vrijwilligers naar Stellenbosch, dus tot snel!
Groetjes!
Sinds maandag is er niet zo heel veel meer gebeurd. Dinsdag was een doodnormale dag. 's Morgens een beetje rondgereisd met de trein en minibus om zo plaatsen te zien waar ik nog niet geweest ben hier in de buurt. In de namiddag ben ik dan gaan zwemmen met de kids. Het water was echt verschrikkelijk wild en surfen was onmogelijk voor hun. (Voor mij ook.) Dinsdagavond ben ik dan iets gaan drinken in de cubanas in Newelands, een beetje de vaste Projects Abroadbar. Maar ja, laat kan ik het niet maken aangezien ik sinds deze week altijd om 23u moet thuis zijn!
Het gevolg van mijn 'curview' is dat ik dus altijd verschrikkelijk vroeg wakker ben. Donderdag deed ik mijn oogjes al open om 6u00! Ik ben dan maar met Sara, men roommate, meegegaan naar de creche waar zij werkt van 08.00 tot 14.00. Dit creche ligt in een sloppenwijk, Capricorn, en ook al mijn surfjongens wonen daar. Echt een gigawijk. Die moeders die hun kindjes daar komen afzetten zijn vaak erg jong, mijn leeftijd of jonger, maar wel al ne kleine v 4 jaar. Bon, die sloppenwijk is echt een mengeling van normale, arme mensen en echte misdadigers. Ik mag daar absoluut niet alleen rondlopen, maar de juffrouwen in de creche (eigenlijk een kleuterschool) zijn ook allemaal sloppenwijkbewoners. Ah btw, voor de leerkrachten onder ons: een klasje bestaat uit een kleine 20-tal kinderen, valt goed mee, maar 1 klaslokaal wordt gedeeld door de 3 kleuterklassen. In 1 lokaal van ons zitten dus een 56-tal kindjes! Het was heel leuk daar is een dagje mee te helpen, maar eigenlijk stelt het echt niets voor. Het is meer een opvang dan dat de kinderen echt iets bijgebracht wordt, maar goed, ze zijn tenminste ergens veilig en de mama's kunnen eventueel gaan werken.
Als je die sloppenwijk binnenrijdt, staan er trouwens overal mensen langs de straatkanten, te wachten tot iemand het oppikt voor een dagje te werken, heel gek!
Gisteren, donderdag, ben ik dan op stap geweest in Cape Town, Long Street. Echt te gek daar. De ene bar naast de andere, en restaurants overal. Ik krijg daar een Amerika gevoel bij. Twas alleen Marloes, Jackie en ik.
Morgen vertrekt Jackie al naar huis, wat echt suuuperjammer is, want van alle mensen hier, schiet ik het beste op met haar.
Maar... Philadelphia, here I come! ( Jackie is v daar)
Nu vertrek ik op kaas-en wijnweekend met alle vrijwilligers naar Stellenbosch, dus tot snel!
Groetjes!
maandag 26 januari 2009
geweld-ig
Hoi iedereen!
Hier ben ik weer! Vorige week donderdag ben ik naar een echte hockeymatch geweest 's avonds. Heel leuk. Het nichtje van mijn huis, Thaakirah, speelt hockey in de eerste klasse. Dus het werd een soort familieuitstap, gezellig hoor.
Vrijdag ben ik een beetje op het strand gaan liggen, alleen, dus ik ben dan ook maar gewoon in slaap gevallen ;)
Daarna heb ik voor de eerste keer echt gesurft, dus daarmee bedoel ik echt rechtgestaan en gesprongen omdat ik op het strand kwam. Nu nog leren sturen...
Tijdens de les was ik de lerares van Stanley, een nog heel kleine jongen en plots...SHARKALARM!!! Man, man, ik ben mij echt rotgeschrokken! Stanley panikeerde ook kei hard met als gevolg dat die ter plaatse bleef trappelen. Ik heb die dan onder mijn arm genomen en gelopen als ne zot! (De surfplank hing vast aan Stanley dus die was wel ok als ik die voortduwde met mijn andere hand.) Eens op het strand bleek dat die haai gewoon was waar wij waren! Ze gaan dan met een jetski en een helikopter achter de haai aan om zo te weten wanneer hij echt weg is. De mannetjes waren echt bang! En Mandy was juist vrijdag niet daar. Na een half uur hing dan de rode vlag uit, je mag dan terug in het water, maar de haai kan terugkomen...Dat heeft hij niet gedaan!
Spannend hoor, maar ik vond dat wel leuk!
Daarna ben ik met de boys naar de winkel gegaan voor bananen en appels, want Mandy was er niet, dus ook geen eten, maar bon, voor 9 rant kan ik niet sukkelen! Ik heb dan ook na hun maaltijd nog een beetje met hen op het strand gespeeld. Ze zijn echt geweldig!
Aangezien ik zaterdag om 5u10 opgehaald werd voor de aquila-safari, ben ik vroeg in men bed gekropen. En dat was goed, want de safari was geweldig! Echt leuk, zo rondcruisen in de natuur en de dieren zien. De meeste waren echt wild en vrij.
In de namiddag hebben we daar dan een beetje aant zwembad gelegen, heel lui eigenlijk...
We zijn trouwens Sara, Noelle (USA), Franziska en Anthony en mishik, mr cabdriver.
's Avonds zijn we dan eindelijk is echt met zen allen op stap gegaan. Met 15 vrijwilligers ofzo. Wel leuk, maar ik was doodmoe, dus om 2u naar huis. Of toch bij Noelle gaan slapen, want ja ik mag zo laat niet thuis komen :)
Zondag ben ik met Claartje en Marloes, 2 hollandse meisjes, waarvan 1 van projects abroad, een hele dag op het stran gaan liggen. In Camps Bay, zalig daar. En ook zalig om nog eens nederlands te spreken!
's Avonds was er dan een optreden in La Met van Gold Fish, echt een overheerlijke 'groep', want eigenlijk zijn het dj's met muziekinstrumenten en een zanger. Om naar daar te gaan, moesten we met de minibus. En tussen de minibussen hier, heerst een gigantische concurrentiestrijd. Je hebt de chauffeur, de klantenlokker en de klanten in zo'n busje (dat toeristen niet nemen). De klantenlokker zit naast de deur in het klantengedeelte. Ik zat achterin en plots werd onze lokker aangevallen met een fles! Echt gek! En ik kon alleen maar zitten en kijken... Uiteindelijk zijn we gewoon beginnen rijden en was er niet echt iets gebeurd. Ma bon, wel verschoten, ze...
Weer typisch hier: Dat begon om 20u en was gedaan om 22u. Raar hoor, maar ja, dan ben je wel thuis om half 12, zoals het hoort.
Vandaag ben ik nog is naar het red cross gegaan maar daar mag ik niet beginnen voor mijn papieren in orde zijn, dus nog even wachten.
In de namiddag in de surfschool waren er plots 2 van mijn jongens aant vechten, Virgil en Nigel. Toen ik Virgil, men schatje, vroeg wat er aan de hand was, bleek dat hij boos was omdat Nigel lijm aant snuiven was. Plots liep Virgil naar Nigel en kwam inderdaad terug met een zakje lijm. Echt gewoon lijm! Ik heb dat dan maar in de vuilbak gegooid. Nigel was heel boos en heb ik niet meer gezien, maar echt wel goed dat de andere jongens kwaad waren. Echt allemaal! Geluk bij een ongeluk.
Na de surfles was ik dan aant lachen met Mark die een fluovestje aanhad en zo geld aftroggelde van rijke toeristen door de parkeerwachter uit te hangen. Maar plots werd die in elkaar geslagen door een man van 40-45! Kan je je dat voorstellen?! Toen ik mij ging moeien, liet die Mark los en begon die tegen mij te roepen, maar ja, ik ben blank, dus nog voor ik aan 5 tellen zat, stond de politie al daar.
Ik zeg hetu, na 1 week komen precies abnormale dingen tevoorschijn!
Nu ja, ik was gewaarschuwd!
Vele groeten!
Hier ben ik weer! Vorige week donderdag ben ik naar een echte hockeymatch geweest 's avonds. Heel leuk. Het nichtje van mijn huis, Thaakirah, speelt hockey in de eerste klasse. Dus het werd een soort familieuitstap, gezellig hoor.
Vrijdag ben ik een beetje op het strand gaan liggen, alleen, dus ik ben dan ook maar gewoon in slaap gevallen ;)
Daarna heb ik voor de eerste keer echt gesurft, dus daarmee bedoel ik echt rechtgestaan en gesprongen omdat ik op het strand kwam. Nu nog leren sturen...
Tijdens de les was ik de lerares van Stanley, een nog heel kleine jongen en plots...SHARKALARM!!! Man, man, ik ben mij echt rotgeschrokken! Stanley panikeerde ook kei hard met als gevolg dat die ter plaatse bleef trappelen. Ik heb die dan onder mijn arm genomen en gelopen als ne zot! (De surfplank hing vast aan Stanley dus die was wel ok als ik die voortduwde met mijn andere hand.) Eens op het strand bleek dat die haai gewoon was waar wij waren! Ze gaan dan met een jetski en een helikopter achter de haai aan om zo te weten wanneer hij echt weg is. De mannetjes waren echt bang! En Mandy was juist vrijdag niet daar. Na een half uur hing dan de rode vlag uit, je mag dan terug in het water, maar de haai kan terugkomen...Dat heeft hij niet gedaan!
Spannend hoor, maar ik vond dat wel leuk!
Daarna ben ik met de boys naar de winkel gegaan voor bananen en appels, want Mandy was er niet, dus ook geen eten, maar bon, voor 9 rant kan ik niet sukkelen! Ik heb dan ook na hun maaltijd nog een beetje met hen op het strand gespeeld. Ze zijn echt geweldig!
Aangezien ik zaterdag om 5u10 opgehaald werd voor de aquila-safari, ben ik vroeg in men bed gekropen. En dat was goed, want de safari was geweldig! Echt leuk, zo rondcruisen in de natuur en de dieren zien. De meeste waren echt wild en vrij.
In de namiddag hebben we daar dan een beetje aant zwembad gelegen, heel lui eigenlijk...
We zijn trouwens Sara, Noelle (USA), Franziska en Anthony en mishik, mr cabdriver.
's Avonds zijn we dan eindelijk is echt met zen allen op stap gegaan. Met 15 vrijwilligers ofzo. Wel leuk, maar ik was doodmoe, dus om 2u naar huis. Of toch bij Noelle gaan slapen, want ja ik mag zo laat niet thuis komen :)
Zondag ben ik met Claartje en Marloes, 2 hollandse meisjes, waarvan 1 van projects abroad, een hele dag op het stran gaan liggen. In Camps Bay, zalig daar. En ook zalig om nog eens nederlands te spreken!
's Avonds was er dan een optreden in La Met van Gold Fish, echt een overheerlijke 'groep', want eigenlijk zijn het dj's met muziekinstrumenten en een zanger. Om naar daar te gaan, moesten we met de minibus. En tussen de minibussen hier, heerst een gigantische concurrentiestrijd. Je hebt de chauffeur, de klantenlokker en de klanten in zo'n busje (dat toeristen niet nemen). De klantenlokker zit naast de deur in het klantengedeelte. Ik zat achterin en plots werd onze lokker aangevallen met een fles! Echt gek! En ik kon alleen maar zitten en kijken... Uiteindelijk zijn we gewoon beginnen rijden en was er niet echt iets gebeurd. Ma bon, wel verschoten, ze...
Weer typisch hier: Dat begon om 20u en was gedaan om 22u. Raar hoor, maar ja, dan ben je wel thuis om half 12, zoals het hoort.
Vandaag ben ik nog is naar het red cross gegaan maar daar mag ik niet beginnen voor mijn papieren in orde zijn, dus nog even wachten.
In de namiddag in de surfschool waren er plots 2 van mijn jongens aant vechten, Virgil en Nigel. Toen ik Virgil, men schatje, vroeg wat er aan de hand was, bleek dat hij boos was omdat Nigel lijm aant snuiven was. Plots liep Virgil naar Nigel en kwam inderdaad terug met een zakje lijm. Echt gewoon lijm! Ik heb dat dan maar in de vuilbak gegooid. Nigel was heel boos en heb ik niet meer gezien, maar echt wel goed dat de andere jongens kwaad waren. Echt allemaal! Geluk bij een ongeluk.
Na de surfles was ik dan aant lachen met Mark die een fluovestje aanhad en zo geld aftroggelde van rijke toeristen door de parkeerwachter uit te hangen. Maar plots werd die in elkaar geslagen door een man van 40-45! Kan je je dat voorstellen?! Toen ik mij ging moeien, liet die Mark los en begon die tegen mij te roepen, maar ja, ik ben blank, dus nog voor ik aan 5 tellen zat, stond de politie al daar.
Ik zeg hetu, na 1 week komen precies abnormale dingen tevoorschijn!
Nu ja, ik was gewaarschuwd!
Vele groeten!
Abonneren op:
Posts (Atom)